Rola metotreksatu w leczeniu pemfigoidu

Pemfigoid jest chorobą pęcherzową skóry o podłożu autoimmunologicznym, występującą najczęściej u osób w podeszłym wieku. Obraz kliniczny charakteryzuje się obecnością pęcherzy o dobrze napiętej pokrywie, umiejscowionych na rumieniowym podłożu, rzadziej w skórze pozornie niezmienionej. Leczenie pemfigoidu wymaga dużej ostrożności, ponieważ większość pacjentów to osoby w starszym wieku, ze współistniejącymi chorobami układowymi. Zastosowana terapia może zaostrzyć te choroby lub prowadzić do rozwoju nowych. W leczeniu pemfigoidu stosuje się wiele schematów działających poprzez różne mechanizmy, wykorzystując na przykład zdolność leków immunosupresyjnych, takich jak: azatiopryna, chlorambucyl, metotreksat, mikofenolan mofetylu czy cyklofosfamid, do hamowania wytwarzania przeciwciał skierowanych przeciwko różnym antygenom błony podstawnej. Stosuje się również glikokortykosteroidy podawane ogólnie lub miejscowo, sulfony, antybiotyki, plazmaferezę i według najnowszych doniesień rituximab. W niektórych przypadkach skuteczne okazuje się dopiero leczenie skojarzone. Terapią pierwszego rzutu od pewnego czasu jest stosowana ogólnie tetracyklina z witaminą PP. Z obserwacji wynika, że pacjenci dobrze tolerują takie leczenie, a przede wszystkim nie odnotowuje się zwiększonej śmiertelności, jaką opisywano po terapii steroidami podawanymi ogólnoustrojowo. W ostatnim czasie ukazały się prace niezależnych badaczy oceniających rolę metotreksatu w terapii pemfigoidu. Porównując efekty leczenia metotreksatem, kortykosteroidami stosowanymi ogólnie, miejscowo oraz skojarzonej terapii obu tych leków stosowanych ogólnoustrojowo, to metotreksat wydawał się najbardziej skutecznym lekiem, przy niskim ryzyku powikłań. Obserwowano korzystniejszy współczynnik przeżycia u pacjentów z umiarkowanie poważną postacią choroby w porównaniu z pacjentami leczonymi kortykosteroidami oraz tylko nieliczne działania niepożądane. Metotreksat jest skutecznym, bezpiecznym, akceptowanym przez pacjentów lekiem ze względu na koszty terapii i tolerancję leczenia. Powinien być brany pod uwagę przy wyborze terapii, szczególnie wśród pacjentów w podeszłym wieku, chociaż raczej nie jako lek pierwszego rzutu, a często nawet drugiego

The Influence of Attention to Language Form on the Production of Weak Forms by Polish Learners of English

The paper discusses a study whose aim was to examine the impact of attention to language form and task type on the realisation of English function words by Polish learners of English. An additional goal was to investigate whether style-induced pronunciation shifts may depend on the degree of foreign accent. A large part of the paper concentrates on the issue of defining ‘weakness’ in English weak forms and considers priorities in English pronunciation teaching as far as the realisation of function words is concerned. The participants in the study were 12 advanced Polish learners of English, who were divided into two groups: 6 who were judged to speak with a slight degree of foreign accent and 6 who were judged to speak with a high degree of foreign accent. The subjects’ pronunciation was analysed in three situations in which we assume their attention was increasingly paid to speech form (spontaneous speech, prepared speech, reading). The results of the study suggest that increased attention to language form caused the participants to realise more function words as unstressed, although the effect was small. It was also found that one of the characteristics of English weak forms, the lack of stress, was realised correctly by the participants in the majority of cases. Finally, the results of the study imply that, in the case under investigation, the effect of attention to language form is weakly or not at all related to the degree of foreign accent

Raman-based spectrophenotyping of the most important cells of the immune system

INTRODUCTION: Human peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) are a heterogeneous population of cells that includes T and B lymphocytes. The total number of lymphocytes and their percentage in the blood can be a marker for the diagnosis of several human diseases. Currently, cytometric methods are widely used to distinguish subtypes of leukocytes and quantify their number. These techniques use cell immunophenotyping, which is limited by the number of fluorochrome-labeled antibodies that can be applied simultaneously. OBJECTIVE: B and T lymphocytes were isolated from peripheral blood obtained from healthy human donors. METHODS: The immunomagnetic negative selection was used for the enrichment of B and T cells fractions, and their purity was assessed by flow cytometry. Isolated cells were fixed with 0.5% glutaraldehyde and measured using confocal Raman imaging. K-means cluster analysis, principal component analysis and partial least squares discriminant methods were applied for the identification of spectroscopic markers to distinguish B and T cells. HPLC was the reference method for identifying carotene in T cells. RESULTS: Reliable discrimination between T and B lymphocytes based on their spectral profile has been demonstrated using label-free Raman imaging and chemometric analysis. The presence of carotene in T lymphocytes (in addition to the previously reported in plasma) was confirmed and for the first time unequivocally identified as β-carotene. In addition, the molecular features of the lymphocytes nuclei were found to support the discriminant analysis. It has been shown that although the presence of carotenoids in T cells depends on individual donor variability, the reliable differentiation between lymphocytes is possible based on Raman spectra collected from individual cells. CONCLUSIONS: This proves the potential of Raman spectroscopy in clinical diagnostics to automatically differentiate between cells that are an important component of our immune system

Conditions for the acquisition of English word-stress by native speakers of Polish.

Niniejsza dysertacja jest próbą znalezienia odpowiedzi na pytanie czy eksplicytna instrukcja dotycząca fonologicznego oraz fonetycznego aspektu akcentu wyrazowego języka angielskiego jako języka drugiego, połączona z analizą kontrastywną różnic akcentowych pomiędzy językiem angielskim a polskim, jest efektywnym narzędziem pedagogicznym w procesie uczenia angielskiego akcentu wyrazowego zaawansowanych polskich studentów filologii angielskiej. Dodatkowo, istotnym celem dysertacji jest sprawdzenie czy wyżej wspomniana instrukcja wzbogacona implicytną informacją zwrotną od nauczyciela w formie sprzężenia zwrotnego (ang. recasts), skupionego na błędach w produkcji angielskiego akcentu wyrazowego analizowanych słów jest efektywną techniką pracy ze studentami nad poprawieniem ich błędnej produkcji akcentu wyrazowego języka drugiego. Zasadnicza część dysertacji składa się z dwóch rozdziałów teoretycznych poświęconych zjawisku akcentu wyrazowego w aspektach fonetycznym i fonologicznym oraz jego specyfice w językach angielskim i polskim, rozdziału trzeciego, przybliżającego problemy związane z uczeniem się i nauczaniem angielskiego akcentu wyrazowego, oraz czwartego, opisującego wyniki empirycznego podłużnego badania skuteczności nauczania akcentu wyrazowego z wykorzystaniem odniesień do wyizolowanych korelatów akustycznych akcentu wyrazowego, tj. czasu trwania samogłoski akcentowanej, intensywności oraz zmiany częstotliwości podstawowej. Najważniejszym aspektem niniejszej dysertacji jest jej wymiar pedagogiczny, szczególnie istotny w kontekście angielskiego akcentu wyrazowego, uważanego przez rodzimych użytkowników języka polskiego za wybitnie trudny

Prevalence of burnout among healthcare professionals during the COVID-19 pandemic and associated factors – a scoping review

The outbreak of the COVID-19 pandemic exerted significant mental burden on healthcare workers (HCWs) operating in the frontline of the COVID-19 care as they experienced high levels of stress and burnout. The aim of this scoping review was to identify prevalence and factors associated with burnout among HCWs during the first year of the COVID-19 pandemic. A literature search was performed in PubMed, Web of Science, and CINAHL. Studies were selected based on the following inclusion criteria: cross-sectional, longitudinal, case-control, or qualitative analyses, published in peer-reviewed journals, between January 1, 2020 and February 28, 2021. Studies carried out on other occupations than healthcare workers or related to other pandemics than COVID-19 were excluded. Following the abstract screen, from 141 original papers identified, 69 articles were eventually selected. A large variation in the reported burnout prevalence among HCWs (4.3–90.4%) was observed. The main factors associated with increase/ decrease of burnout included: demographic characteristics (age, gender, education level, financial situation, family status, occupation), psychological condition (psychiatric diseases, stress, anxiety, depression, coping style), social factors (stigmatisation, family life), work organization (workload, working conditions, availability of staff and materials, support at work), and factors related with COVID-19 (fear of COVID-19, traumatic events, contact with patients with COVID-19, having been infected with COVID-19, infection of a colleague or a relative with COVID-19, higher number of deaths observed by nurses during the COVID-19 pandemic). The findings should be useful for policy makers and healthcare managers in developing programs preventing burnout during the current and future pandemics. Int J Occup Med Environ Health. Int J Occup Med Environ Health. 2023;36(1):21–5

Characterization of Ciprofloxacin-Bismuth-Loaded Antibacterial Wound Dressing

The research was focused on developing a potentially antibacterial wound dressing made of polyurethane foam and loaded with bismuth-ciprofloxacin (Cip-Bi). The Cip-Bi chemical structure was confirmed by Fourier transform infrared spectroscopic (FTIR) analysis. The sought after antibacterial wound dressing was obtained by modification of the raw dressing with an iodine or bromine solution and subsequently with a Cip-Bi hydrogel. The amount of Cip-Bi loaded into the dressing matrix was determined indirectly on the basis of the differences in Cip-Bi concentrations, before and after the modification process, and the determination was performed with the HPLC (high-performance liquid chromatography) method. The modified dressing was found to have a two-step release of Cip-Bi, a feature helpful in the treatment of locally infected wounds and prevention of secondary bacterial infection. The zone of inhibition test against the selected Gram-positive and Gram-negative bacteria confirmed the antibacterial activity of the Cip-Bi-modified dressing. Preliminary tests conducted so far have been indicative of the Cip-Bi dressing’s relatively high activity against the tested organisms

Spectroscopic Study of the Molecular Structure of the New Hybrid with a Potential Two-Way Antibacterial Effect

Bacterial strains become resistant to almost all classes of antibiotics, which makes it necessary to look for new substitutes. The non-absorbable ciprofloxacin–biguanide bismuth complex, used locally, may be a good alternative to a conventional therapy. The purpose of this study was to study the structure of the proposed ciprofloxacin (CIP) -bismuth(III)—chlorhexidine (CHX) composite (CIP-Bi-CHX). The spectroscopic techniques such as UV-VIS (ultraviolet-visible) spectroscopy, FTIR (Fourier-transform infrared) spectroscopy and NMR (Nuclear Magnetic Resonance) spectroscopy were used for structure characterization of the hybrid compound. The performed analysis confirmed the presence of the two active components—CIP and CHX and revealed the possible coordination sites of the ligands with bismuth ion in the metallo-organic structure. Spectroscopic study showed that the complexation between Bi(III) and CIP occurs through the carboxylate and ketone groups of the quinolone ring, while CHX combines with the central ion via the biguanide moieties